أمر جدى محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم عليا عليه السّلام في كل يوم وجبة و في غده وجبتين و ليكن ذلك بقدر لا يزيد
و لا ينقص.
جدم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم على عليه السّلام را فرمان داد كه در هر روزى يك وعده غذا بخورد و روز بعد دو وعده آنهم بمقدارى
كه زياد و كم نشود.
در اينكه روزانه چند وعده غذا براى انسان كافى است بطور كلى نميتوان قانونى گذاشت زيرا مزاجها بر حسب اختلاف آب و هوا و نژاد و كار عوامل
ديگر مختلف اند.
كسانى كه ترشى معده آنها زياد و بمقدار كافى براى تمدد اعصاب بعد از غذا وقت دارند و از آن استفاده ميكنند روزانه به وعدههاى كمترى از
غذا محتاجند زيرا در هر وعده بيشتر از ديگران ميتوانند غذا بخورند.
كسانى كه در مناطق گرمسير و يا در زير آفتاب سوزان زندگى ميكنند بوعدههاى كمترى نيازمندند زيرا مايعات بدن آنها تبخير شده و غذاى آنها
ديرتر تحليل ميرود علاوه چربيهائى كه بواسطه گرماى هوا از مسامات بدن آنها خارج مى شود تبديل به ويتامين (د) شده و جبران كمبود غذا
را ميكند.
فسفر و مواد استخوانى اين اشخاص زيادتر و در نتيجه قواى آنها بيشتر و محفوظتر است بعكس كسانى كه اسيد معدى آنها كم و يا دچار سوء
هاضمه و زخم معده و سقوط آن شده اند بوعده هاى بيشترى محتاجند زيرا در هر وعده غذاى كافى نميتوانند بخورند.
اشخاصى كه در مناطق سردسير زندگى مىكنند بوعده هاى زيادترى نيازمندند.
زيرا بر اثر سردى هوا مايعات بدنشان زيادتر و دفع فضولاتشان بيشتر و ذخيره غذائيشان در بدن كمتر است.
طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: 112-113
