كل بارد في الصيف و الحار في الشتاء و المعتدل في الفصلين على قدر قوتك و شهوتك.
هر خوراكى سرد در تابستان و گرم در زمستان مناسب است و غذاهاى معتدل در فصل بهار و پائيز و ميزان در اندازه مصرف خوراكيها يا مقدار
حرارت و برودت آنها نيروى طبيعى مزاج و خواهش اوست.
ظاهرا مراد از سردى و گرمى در عبارت فوق همان سردى و گرمى طبيعى است نه چيزى كه بحس لامسه يا ميزان الحرارة شناخته مى شود
گرچه معناى اخيرهم دور از مناسبت نيست.
بهترين معيار براى شناختن مقدار احتياج بغذا از نظر كميت و كيفيت غريزه طبيعى و خواهش نفسانى است ولى شناختن خود اين معيار يعنى
تميز دادن ميان خواهش واقعى و ساختگى (اشتهاى صادق و كاذب) چندان آسان نيست.
بدن انسان از انواع معدنيات و ويتامينها و دياستازها و هورمونها و چيزهاى ديگر تركيب شده همان طور كه خالى شدن معده و خشكى كبد ايجاد
شهوت نان و آب ميكند گرسنگى و تشنگى پديد مى آيد كه اثرش ميل و خواهش بنوعى از خوراكيها است.
اين نوع از خواهشها كه جبران كمبود مواد تركيبى بدن ميكند بخصوص در زنان آبستن خيلى محسوس است و از آن به ويار تعبير ميكنند .
البته در صورتى مى شود اين غريزه و شهوت را معيار قرار داد كه مزاج دچار انحراف سخت نشده باشد زيرا وقتى كه كمبودى مواد بزمانى دراز
كشد مزاج مختل و غرايز آن درست كار نميكند و همواره صادق و گويا نيست.
طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: 109
سلام دوست عزیز
از تلاش شما سپاسگزاریم.موفق و موید باشید.