با کرشمه و ناز سخن گفتن زنان، ممنوع
ای همسران پیامبر! شما مثل یکی از زنان(عادّی) نیستید. اگر تقوا پیشه اید پس به نرمی و کرشمه سخن نگویید تا(مبادا) آن که در دلش بیماری است طمعی پیدا کند، و نیکو و شایسته سخن بگویید.
توضیح
✵ حساب خانواده رهبران دینی از سایرین جداست و باید بیش از دیگران مراقب رفتار خود باشند. «یا نِساءَ النَّبِی لَسْتُنَّ کأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ» (موقعیت اجتماعی، محدودیت آور است.)
✵ وقتی به زنان پیامبر که بیشترشان پیر و سالخورده بوده و زندگی ساده ای داشتند هشدار داده می شود که با کرشمه و ناز سخن نگویند، زنان جوان و زیبا باید حساب کار خود را بکنند.با کرشمه سخن گفتن زن، بی تقوایی است.
✵ نباید گفتار و رفتار زن تحریک کننده باشد. «فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ»
✵ چشم چرانی و هوسبازی یک بیماری روحی است. «فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ»گرچه کسی که بیمار دل است مشکل دارد، «فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ» امّا من نباید کاری کنم که او را تحریک کند. فَلا تَخْضَعْنَ…فَیطْمَعَ طوری سخن بگویید که هم محتوا خوب باشد «قَوْلًا مَعْرُوفاً» و هم شیوه، سالم باشد. «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ»
منبع: تفسیر نور، ج 7، ص358
