و ارفع يديك من الطعام و انت تشتهيه.

دست از طعام بردار در حالى كه هنوز اشتهايت باقى است.

در زيانهاى پركردن شكم و فوايد كم خوردن هر كس كما بيش مطالبى را خوانده و شنيده و تجربه كرده است. در اين كتاب نيز به بعضى از آنها

برخورد ميكنيد ولى آنچه مورد اهميت و قابل بحث است و در غير اين كتاب كمتر بآن دست مى‏يابيد موضوع تفاوتى است كه از نظر اشتها ميان

ما و حيوانات وجود دارد. حيوانات بيش از آنچه مصلحتشان هست ميل و اشتها پيدا نميكنند.

حكمت كردگار بحيوانات عقل نداده تا صلاح و فساد خويش را تشخيص دهند ولى ميل آنها را در حد لزوم محدود كرده است، ساختمان جهاز

هاضمه آنها با ما فرق دارد.

ادامه »

امالى صدوق:

بسندش از امام صادق (ع) كه هر كه پنج تا را ندارد چنان بهره‏ اى نبرد، گفته شد آنها چه باشند يا ابن رسول الله؟

فرمود:

“دين و خرد و شرم و حسن خلق، و حسن ادب.”

آداب معاشرت ( ترجمه جلد 71 و 72 بحار الأنوار) ؛ ج‏2 ؛ ص46

 روايت است كه ميان امام حسن علیه السلام  و امام حسين علیه السلام كدورتى پيش آمد و بامام گفتند

چرا نزد برادرت نميروى و آشتى كنى كه سالمندتر از تو است؟ فرمود: از رسول خدا (ص) شنيدم ميفرمود:

هر دو تن كه ميان آنها سخن و گفتگوى تلخى شد و يكى پيشى گرفت به خشنود كردن همتاى خودش پيش

از او ببهشت خواهد رفت و من نميخواهم پيش از ابو محمد (كنيه امام حسن علیه السلام  بوده) ببهشت روم

و اين سخن بگوش امام حسن علیه السلام  رسيد و عباكشان نزد امام حسين علیه السلام  آمد و رضايت از

او طلبيد.

گنجينه معارف شيعه إماميه / ترجمه كتاب كنز الفوائد و التعجب ؛ ج‏1 ؛ ص124

امام رضا (ع) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر (ص) فرمود:

“جبرئيل از جانب پروردگار عالم بر من نازل شد و گفت: اى محمّد(ص) بر تو باد به خوشخويى، چون باعث خير دنيا

و آخرت مى ‏شود، آگاه باشيد شبيه‏ترين شما به من خوشخوترين شماست.”

آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام (ترجمه وسائل الشيعة ) ؛ ص115

امام صادق (ع) فرمود:

“خداى تبارك و تعالى به بعضى از پيامبرانش وحى فرمود:

خوى نيكو خطاها را از بين مى ‏برد همان طور كه آفتاب يخ را ذوب مى‏ كند.”

آداب معاشرت از ديدگاه معصومان عليهم السلام (ترجمه وسائل الشيعة ) ؛ ص116

“حق مؤذن اين است كه بدانى خدا را بياد تو مى‏ آورد، ترا به بهره ‏بردارى (از عبادت) دعوت مى‏ كند،

بهترين ياور تو در انجام فريضه الهى است، بايد بر اين خدمت از او تشكر كنى چنان كه از هر احسان‏

كننده (جمله «و ان كنت في بيتك … متهما» كاملا مبهم است) و بدانى كه مؤذن بى‏شك نعمتى خدائى

است، با شكر خدا در هر حال بر اين نعمت، قدرش را بدان و با آن خوشرفتارى كن، و لا قوة الا باللَّه.”

تحف العقول / ترجمه جنتى، متن، ص: 419

از امام صادق (ع) منقول است:

“حق برادر اين است كه بدانى او دستى است كه آن را مى‏ گشائى، ياورى است كه به او پناه مى ‏برى، عزتى

است كه بر او اعتماد مى‏ كنى، نيروئى است كه با آن هجوم مى ‏برى، پس او را وسيله نافرمانى خدا و ابزار

ظلم به خلق قرار مده. از يارى او در باره خودش، كمك به او در برابر دشمن‏، حائل شدن بين او و شيطانها،

نصيحت و خيرخواهى، و توجه‏ به او در راه خدا كوتاهى نكن، در صورتى كه او تسليم امر پروردگار و مطيع

فرمانش باشد. و گر نه بايد خدا را مقدم دارى و از برادر عزيزتر شمارى.”

تحف العقول / ترجمه جنتى، متن، ص: 417