“حق مؤذن اين است كه بدانى خدا را بياد تو مى‏ آورد، ترا به بهره ‏بردارى (از عبادت) دعوت مى‏ كند،

بهترين ياور تو در انجام فريضه الهى است، بايد بر اين خدمت از او تشكر كنى چنان كه از هر احسان‏

كننده (جمله «و ان كنت في بيتك … متهما» كاملا مبهم است) و بدانى كه مؤذن بى‏شك نعمتى خدائى

است، با شكر خدا در هر حال بر اين نعمت، قدرش را بدان و با آن خوشرفتارى كن، و لا قوة الا باللَّه.”

تحف العقول / ترجمه جنتى، متن، ص: 419