« هر كس در ماه رمضان‏ به بندگان (زيردستان) خود آسان گيرد خداوند حساب او را آسان مى‏ گيرد و آن ماهى است

كه آغاز آن رحمت و نيمه آن آمرزش و پايان‏ آن قبول دعا و آزادى از آتش است و شما در آن از چهار چيز بى‏ نياز

نيستيد: دو خصلت كه خدا را با آن خوشنود مى‏ كنيد و دو خصلت كه خودتان از آن بى‏ نياز نيستيد، آن دو خصلتى كه

خدا را با آن خوشنود مى‏ كنيد، گواهى دادن به اين است كه خدايى جز خداى يگانه نيست و من پيامبر او هستم و آن دو

چيز كه شما از آن بى‏ نياز نيستيد اين است كه حاجت‏هاى خود و بهشت را در آن ماه از خدا بخواهيد و در آن از خدا

سلامتى را بخواهيد و از آتش جهنّم به او پناه ببريد.»

الخصال /ج‏1 ؛ ص377