در روز دوشنبه مورخ 21/11/98 ساعت 16 کرسی آزاداندیشی با موضوع پژوهش ضمن آموزش آری یا خیر؟ در مرکز تخصصی فقه و اصول فاطمه الزهرا (سلام الله) اردکان با حضور سرکار خانم افسر قاسمی (استادمنتقد) و سر کار خانم حمیده مروتی (استاد ارائه دهنده) و سرکار خانم طیبه مجاور(استاد داور) برگزار گردید.
به گزارش واحد پژوهش این مرکز ابتدا جلسه با آیاتی چند از کلام الله مجید آغاز شد و در ادامه خانم مجاور (داور جلسه) ضمن معرفی اساتید به تبیین موضوع پرداختند و از استاد ارائه دهنده خواستند تا صحبت خود را شروع کنند. خانم مروتی بیانات خود را این گونه آغاز کردند: فعالیت های طلاب باید مبتنی بر پژوهش باشد. پژوهش باید هم زمان با آموزش باشد چرا که در زمان آموزش است که ذهن درگیر مسائل است و درک درست تری نسبت به مسائل دارد.
وی افزود:در هنگام تحصیل سوالات پژوهشی به وجود می آید بنابر این طلبه باید به دنبال پاسخ به سوالات خود باشد. تحقیقات کلاسی باید جهت دار ارائه شود تا فرد بتواند در پایان نامه مورد استفاده قرار دهد.
مروتی گفت:انتخاب موضوع پایان نامه در ضمن تحصیل را جدی بگیرید تمرکز کنید روی فیش ها ی تحقیقات کلاسی تا بتوانید آینده در پایان نامه استفاده کنید.
در ادامه قاسمی پاسخ داد: با توجه به نقش مادری،همسری ،مبلغ بودن،تربیت و…. امکان وجود پژوهش هم زمان با تحصیل وجود ندارد.همچنین فرد باید علاقه مند باشد تا پژوهش انجام دهد .
وی افزود:نیاز مندی به مهارت پژوهش امری است که زمان مند است و ضمن آموزش میسر نمی شود.خیلی از علماء قدیم بودند که مبلغان خوبی بودند ولی پژوهشگر نیستند.هیچ قانون ثابتی در زمینه پژوهش وجود ندارد بنا براین کار های تحقیقاتی ثبات لازم ندارند.همچنین حجم زیاد کتب درسی مانع انجام پژوهش است.
در پایان استاد داور گفت: ضمن قبول این که پژوهش یک مهارت است و نیاز به تمرین دارد و هم چنین نیازمند علاقه فرد است ولی طلاب باید الفبای تحقیق و پژوهش را یاد بگیرند تا بتوانند علم خود را جهت دار کرده و آن را نشر دهند. ثمره ی پژوهش و تحقیقات علمی علمای گذشته است که امروزه ذخیره های علمی ما هستند.آموزش خود زمینه ساز پژوهش است و تا فرد درگیر آموزش است فرصت این را دارد که ذهن مساله محوری داشته باشد و موضوعات علمی خود را کشف کند.
