حماد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام و او از پدرانش روايت مىكند كه على عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند:
“هنگامى كه مرا به آسمانها بردند وارد بهشت شدم و در آنجا قصرى از ياقوت سرخ را مشاهده كردم كه باطن آن هم از بيرون مشاهده مى شد.
آن ياقوت بسيار پر نور و درخشنده بود در اين قصر دو قبه از در و زبرجد ديده مى شد، گفتم اى جبرئيل اين قصر متعلق به كيست فرمود: آن براى كسى است كه سخنهاى خوب بگويد، و روزه داشته باشد و طعام به مردم بدهد و در شبها هنگامى كه مردم خواب هستند نماز بگذارد.
على عليه السّلام فرمود: يا رسول اللَّه در امت تو كسانى هستند كه طاقت اين اعمال را داشته باشند فرمود: مى دانى كه مقصود از خوب سخن گفتن چيست، گفتم خدا و رسول داناتر مى باشند فرمود:
“كسى كه همه ماه رمضان را روزه داشته باشد و صبر كند.”
مى دانى مقصود از اطعام چيست، گفتم خدا و رسول داناتر مى باشند فرمود:
هر كس كه براى عيال خود هزينه زندگى تهيه كند و آنها را نيازمند مردم نگرداند، مى دانى تهجد چيست گفتم: خدا و رسول داناتر مىباشند فرمود: كسى كه به خواب نرود تا نماز عشاء را بخواند زيرا يهود و نصارى در آن وقت در خواب هستند.”
ايمان و كفر ( ترجمه كتاب الإيمان و الكفر بحار الأنوار جلد 64 / ترجمه عطاردى) ؛ ج1 ؛ ص517-518
سلام، با آرزوی قبولی طاعات و عبادات
ممنون، زیبا بود
التماس دعا