امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ فرمود:

“همانا خداوند به گروهى نعمت داد و شكر آن را انجام ندادند، پس اين نعمت براى ايشان وزر و وبال

گشت؛ و گروهى را مبتلا به مصيبت‏ نمود و صبر و شكيبايى كردند، پس براى ايشان مايه نعمت شد.”

تكامل و طهارت روح / ترجمه التمحيص ؛ ص131