بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و براى ما مانند پاداشهاى كسى را بنويس (واجب و لازم گردان) كه تا روز قيامت در
آن ماه روزه گرفته، يا در عبادت براى تو كوشش داشته است (در اين جمله از دعا آگاه ساختن بسعه و گشايش فضل و احسان
خداى تعالى است، زيرا اگر روا نبود كه خداوند سبحان مانند پاداش كسى را كه عمل كرده بكسيكه عمل نكرده ببخشد دعا و
درخواست آن درست نبود)-] [ بار خدايا ما در روز فطر و روزه گشودنمان كه آن را براى اهل ايمان (روز) عيد و شادى و
براى اهل دين خود (اسلام) روز اجتماع و گرد آمدن و روز تعاون و كمك كردن بيكديگر قرار دادى، از هر گناهى كه آن را
بجا آورده ايم، يا كار بدى كه پيش از اين كرده ايم، يا انديشه بدى كه در دل داشته ايم، بسوى تو، توبه و بازگشت مينمائيم،
توبه كسيكه رجوع بگناهى را در دل نميگذارند، و پس از توبه در گناهى باز نميگردد، توبه خالصى كه از شكّ و دو دلى
پاكيزه باشد، پس آن را از ما قبول فرما، و از ما راضى و خوشنود شو، و ما را بر آن ثابت و پا بر جا گردان.
الصحيفة السجادية ؛ص310-311
