بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و براى ما مانند پاداشهاى كسى را بنويس (واجب و لازم گردان) كه تا روز قيامت در

آن ماه روزه گرفته، يا در عبادت براى تو كوشش داشته است (در اين جمله از دعا آگاه ساختن بسعه و گشايش فضل و احسان

خداى تعالى است، زيرا اگر روا نبود كه خداوند سبحان مانند پاداش كسى را كه عمل كرده بكسيكه عمل نكرده ببخشد دعا و

درخواست آن درست نبود)-] [ بار خدايا ما در روز فطر و روزه گشودنمان كه آن را براى اهل ايمان (روز) عيد و شادى و

براى اهل دين خود (اسلام) روز اجتماع و گرد آمدن و روز تعاون و كمك كردن بيكديگر قرار دادى، از هر گناهى كه آن را

بجا آورده ‏ايم، يا كار بدى كه پيش از اين كرده ‏ايم، يا انديشه بدى كه در دل داشته ‏ايم، بسوى تو، توبه و بازگشت مينمائيم،

توبه كسيكه رجوع بگناهى را در دل نميگذارند، و پس از توبه در گناهى باز نميگردد، توبه خالصى كه از شكّ و دو دلى

پاكيزه باشد، پس آن را از ما قبول فرما، و از ما راضى و خوشنود شو، و ما را بر آن ثابت و پا بر جا گردان‏.

الصحيفة السجادية ؛ص310-311