ابو جعفر محمّد بن على باقر عليهما السّلام از حضرت روايت كرده كه فرمود:

«دو امان از عذاب خدا در زمين بود، يكى از آنها برداشته شد، پس ديگرى را كه باقيمانده بگيريد

و به آن چنگ بزنيد. اما امانى كه برداشته شد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله است، و امّا امانى

كه باقى است استغفار است، خداوند بزرگ فرمود: «خداوند آنان را عذاب نمى‏ كند در حالى كه

تو در ميان آنانى، و عذابشان نمى‏ نمايد در حالى كه به استغفار مشغولند»

نهج البلاغة  ؛ ص330