تقدیم به حضرت ولی عصر(عج)
هفت آسمان را استوار کرد
و هشتمین آن،
بام خانه ی من بود
محراب و خراباتم،
که در آن گم میشدم و پیدا
در این محراب ویران،
که از سقفش فاضلاب همسایه چکه میکند
فریاد میکشم……
اما حتی کوه مقابل پاسخم را نمی دهد
حتی صدای خودم را به خودم
اما یک روز تو می آیی
با فریاد های خفته ی من در کوه
وفریاد های علی(ع) در چاه
و فریاد های زینب(س) و زنجیرهای پایش در کوچه های شام
و گریه های فاطمه(س) در کوچه های مدینه
و “….آه ” چقدر کوله بارت از آه سنگین است….
کمک نمی خواهی؟
(شعر از چیستا یثربی)
