علی (ص) فرمودند که رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند:
“هنگامى كه مرا به آسمانها بردند وارد بهشت شدم و در آنجا قصرى از ياقوت سرخ را مشاهده كردم كه باطن آن هم از بيرون مشاهده مى شد.
آن ياقوت بسيار پر نور و درخشنده بود در اين قصر دو قبه از در و زبرجد ديده مى شد، گفتم اى جبرئيل اين قصر متعلق به كيست ؟
فرمود: آن براى كسى است كه سخنهاى خوب بگويد، و روزه داشته باشد و طعام به مردم بدهد و در شبها هنگامى كه مردم خواب هستند نماز بگذارد.”
على عليه السّلام فرمود:
يا رسول اللَّه در امت تو كسانى هستند كه طاقت اين اعمال را داشته باشند ؟
فرمود: مى دانى كه مقصود از خوب سخن گفتن چيست؟ گفتم خدا و رسول داناتر مى باشند فرمود: كسى كه همه ماه رمضان را روزه داشته باشد و صبر كند.
مى دانى مقصود از اطعام چيست؟ گفتم خدا و رسول داناتر مى باشند فرمود: هر كس كه براى عيال خود هزينه زندگى تهيه كند و آنها را نيازمند مردم نگرداند، مىدانى تهجد چيست ؟ گفتم: خدا و رسول داناتر مى باشند فرمود: كسى كه به خواب نرود تا نماز عشاء را بخواند زيرا يهود و نصارى در آن وقت در خواب هستند.”
ايمان و كفر / ج1 ؛ ص517-518
