چون قرآن با این سوره شروع می شود و این سوره آغازگر قرآن است، فاتحه نامیده شده است. و بخاطر حمد و ستایشی که در این سوره از خداوند بعمل آمده نام دیگرش حمد است. و نیز بنام شکر و وافیه و نور هم از آن یاد می شود. نام دیگرش سبع المثانی است و نیز ام الکتاب.

امام صادق (ع) فرموده است:

سوره ای است که اولش ستایش، وسطش اخلاص و آخرش نیایش است.

این سوره 7 آیه دارد و در سال سوم بعثت آمده و چهل و سومین سوره است که در مکه نازل شده است. بعضی هم این سوره را اولین سوره دانسته اند.

منبع:آشنائی با سوره ها - نویسنده جواد محدثی