میلاد امام حسن عسکری علیه السلام را پیشاپیش تبریک عرض می نماییم.
1- جدال مكن كه احترامت از بين مى رود و شوخى مكن كه بر تو گستاخ مى شوند.
2- هر كه به پايين نشينى در مجلس رضايت دهد، خدا و فرشتگان پيوسته بر او رحمت فرستند تا برخيزد.
3- از فروتنى است اينكه هر كه بر تو بگذرد سلامش گويى و در مجالس پايين نشينى اختيار نمايى.
4- خنده اى كه از روى تعجّب نباشد، از نادانى است.
5- يكى از بلاهاى كمرشكن همسايه اى است كه چون خوبى بيند پنهانش سازد و چون بدى بيند فاشش نمايد.
6- عبادت به بسيار روزه گرفتن و نماز خواندن نيست، همانا عبادت بسيار انديشه ورزى در امر خداست.
7- چه بد بنده اى است آن بنده كه دو روى و دو زبان است، در حضور برادرش او را مى ستايد و در غيابش
[با غيبت كردن] گوشت او را مى خورد. اگر به او عطايى شود حسد برد و اگر گرفتار گردد او را وانهد.
8- خشم كليد هر بدى است.
8- شخص كينه اى، كم آسايشترين مردم است.
9- مؤمن براى مؤمن بركت است و بر كافر حجّت.
10- دل بى خرد در دهان است و دهان خردمند در دلش.
11- روزى تضمين شده از كار واجبت بازندارد.
12- هر كه بيش از حدّ شرعى در وضو گرفتن آب بريزد چون وضو شكن باشد.
13- هيچ عزيزى حقّ را وانگذارد مگر آنكه خوار شود و هيچ خوارى به حقّ تن در ندهد مگر آنكه عزيز شود.
14- دوست نادان مايه رنج و زحمت است.
15- دو خصلت است كه چيزى برتر از آن دو نباشد: ايمان به خدا و سود رساندن به برادران.
16- گستاخى فرزند بر پدر در خردسالى منجر به ناسپاسى و عاق او در بزرگسالى گردد.
17- شادمانى كردن در حضور اندوهگين دور از ادب است.
تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص:893-889
