در مجمع البیان در تفسیر آیه ” و الشفع و الوتر” آمده که رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم):شفع روز عید قربان، و وتر روز عرفه است . علت اینکه روز عید را شفع خوانده اند این است که روز عرفه در حکم نظیر ندارد، چون هیچ روزی دیگر مثل آن روز وقوف در عرفات واجب نیست ، ولی روز عید در حکم، که همان کوچ کردن است نظیر دارد.
تفسیر مجمع البیان (ج10،ص485): شفع روز هشتم ذی الحجه یعنی روز ترویه است، و وتر روز عرفه است ، واین معنا از امام باقر (ع) و امام صادق (ع) تقل شده است.
برگرفته از ترجمه المیزان،ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،1390)