دوست یابی

در ادامه مطالب بیان شده به برخی دیگر از خصوصیاتی اخلاقی اشاره میکنیم  که اسلام از همنشینی با این افراد منع کرده است.

3- بخیل:

امام سجاد(ع) به یکی از فرزندانش فرمود:

” مبادا با بخیل دوست شوی، زیرا وقتی به شدت به کمک مالی او نیازت افتد تو را واگذارد.”

4- احمق:

امام سجاد(ع) فرمود:

” مبادا با احمق همنشین شوی، زیرا برای آن که سودی به تو رساند، زیانت می زند.”

5- قاطع رحم:

آن حضرت همچنین فرمودند:

” از همنشینی با کسی که پیوند خویشاوندی را قطع کرده دوری کن، زیرا که من او را در سه جای کتاب الهی مورد لعن و نفرین یافتم، خدای عزوجل فرمود:[ «فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فی الارض و تقطعوا ارحامکم …..”محمد/22و23” » ؛ «آیا به حکومت رسیدید، می خواهید در زمین فساد کنید و پیوند خویشاوندی تان را ببرید؟ اینانند که خدا لعنتشان کرده و گوشهایشان را کر و چشم هایشان را کور کرده است.» ]

و فرمود: [ «الذین ینقضون عهد الله من بعد میثاقه ..”رعد/25 ” »؛« و آنان که پیمان خدا را پس از استوار کردنش می شکنند و آنچه را که خدا به پیوستن آن فرمان داده می گسلند و در زمین فساد میکنند، لعنت بر آنهاست و بدی های آن جهان نصیبشان» ]

و در سوره بقره فرمود: ” الذین ینقضون عهد الله من …؛ کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن میشکنند و آنچه را که خدا به پیوستن آن فرمان داده می گسلند و در زمین فساد میکنند، زیانکارانند.”

6- فاجر:

امام صادق(ع) در وصیتی به فرزندش امام کاظم(ع) چنین فرمود: ” اگر خواستی با کسی دیدار کنی به زیارت خوبان برو و هیچ گاه به دیدار بدکاران نرو، زیرا آنان همانند تخته سنگی هستند که هرگز از آن آبی جاری نمی شود و درختی که برگش سبز نمی گردد، و زمینی که گیاهش آشکار نمیشود.”

7-بدزبان:

لقمان حکیم به فرزندش فرمود: ” فرزندم هیچ گاه [شخص] بد زبان تو را فریب ندهد، زیرا[به دلیل نا فرمانی و عصیانگری] بر دلش مهر زده شود و اندام و جوارحش سخن بگوید و علیه او شهادت دهد.”

8- جاهل:

امیر مومنان  علی  (ع) به فرزندش امام حسن (ع) فرمود:” همنشینی با جاهل نحس و بی برکت است.“

9- فرومایگان:

هم چنین امام علی (ع) به امام حسین (ع) فرمودند:” و هر که با فرومایگان معاشرت کند پست و حقیر شود.“

10-اشرار:

امام جواد(ع) فرمود:” مبادا با شخص بدکار و تبهکار دوستی و رابطه برقرار کنی، زیرا او همانند شمشیر آخته است که جلوه زیبایی دارد، ولی اثرش زشت و نازیبا است.“

برگزفته از کتاب حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت (ع)