روايت شده كه حواريون عيسى عليه السلام به دنبال وى مى‌رفتند و هر گاه گرسنه مى‌شدند، مى‌گفتند:
“اى روح خدا! گرسنه‌ايم!”
عيسى عليه السلام نيز در هر كجا كه بودند- كوه يا دشت- با دست به زمين مى‌زد و براى هر كدام دو قرص نان بيرون مى‌آورد
و آنان مى‌خوردند.
و هر گاه احساس تشنگى مى‌كردند، مى‌گفتند: اى روح خدا! تشنه‌ايم!
عيسى عليه السلام نيز در هر كجا كه بودند- كوه يا دشت- با دست به زمين مى‌زد و آب بيرون مى‌آورد و حواريون مى‌نوشيدند.
حواريون به عيسى عليه السلام گفتند:
چه كسى از ما برتر است؟ هر گاه بخواهيم به ما غذا مى‌دهى و هر گاه بخواهيم
سيراب‌مان مى‌كنى- در حالى كه به تو ايمان آورده‌ايم و از تو پيروى مى‌كنيم!
عيسى عليه السلام فرمود:
“برتر از شما كسى است كه با دستانش كار كند و از كسب خويش خورد.
از آن پس حواريون رختشويى را در قبال مزد، انجام مى‌دادند.”
منابع فقه شيعه، ج22، ص: 291
