بدان‌كه چهل و سه امر به رخت پوشيدن متعلّق است: يك امر واجب، شش امر حرام، بيست و شش امر سنّت، و ده امر مكروه.
امّا يك امر واجب:
آنكه جامه پاك باشد در حالتى كه نماز مى‌كند، چه در جامۀ نجس نماز صحيح نيست.
و امّا شش امر حرام:
اوّل: پوشيدن مردان حرير محض در غير جنگ و ضرورت.
دوم: پوشيدن زنان حرير محض در حالت احرام، و در وقت نماز كردن خلاف است.
سوم: پوشيدن پوست مرده.
چهارم: پوشيدن رختى كه غصب كرده باشند.
پنجم: رخت خوب پوشيدن زن اجنبيّه به قصد آنكه با او زنا كنند.
ششم: انگشتر طلا [1] در انگشت كردن.
و امّا بيست و شش امر سنّت:( که به برخی اشاره مینماییم)
اوّل: رختى كه مى‌پوشند قيمتى باشد به جهت تجمّل و زينت.
دوم آنكه: سفيد باشد و از پنبه باشد، چه در حديث آمده كه: جامۀ پنبه پوشيدن لباس حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله و سلم و ائمّۀ معصومين عليهم السلام بوده «1».
سوم آنكه: كوتاه باشد.
چهارم آنكه: آستين آن جامه از انگشتان درازتر نباشد.
پنجم آنكه: جامۀ خانه غير جامۀ بيرون رفتن باشد.
ششم آنكه: در حالت پوشيدن جامه كوزۀ نو را پرآب سازند و سورۀ «انّٰا انْزَلْنٰاه» را سى و دوبار برآن بخوانند و بدمند و قدرى از آن برجامه پاشند، چه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه: سبب فراخى نعمت مى‌شود مادامى‌كه از آن جامه اثرى باقى باشد «2».
هفتم: در حالت پوشيدن جامۀ نو اين دعا را بخواند كه محمّد بن مسلم به سند صحيح از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت كرده كه گفت: پرسيدم از آن حضرت كه كسى‌كه جامۀ نو بپوشد چه كار كند؟ آن حضرت فرمودند: اين دعا بخواند كه «اللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ ثَوْبَ يُمْنٍ وَتقًى وَبَرَكَةٍ، اللّٰهُمَّ ارْزُقْنٖيْ فٖيْهِ حُسْنَ عِبٰادَتِكَ، وَعَمَلًا بِطٰاعَتِكَ، وَادٰاءَ شُكْرِ نِعْمَتِكَ، الْحَمْدُللّٰهِ الَّذٖيْ كَسٰانٖيْ مٰا اوٰارٖيْ بِهٖ عَوْرَتٖيْ، وَأتجَمَّلُ بِهٖ فِي النّٰاسِ» «3».
جامع عباسى و تكميل آن ، ص: 781
