از امام باقر ع نقل شده : هنگامی که امیر مومنان علی ع در بستر شهادت قرار گرفت، فرزندانش را به گرد خود جمع نموده و اموری را به آنها وصیت کرد، از جمله فرمود:

ای فرزندانم! با مردم به گونه ای رفتار کنید که اگر از میانشان غایب شدید ، مشتاق دیدارتان باشندو اگر از دنیا رفتید، در فراق شما گریه کنند.

از سوی دیگر در قرآن در مورد غرق شدن فرعون و پیروانش می خوانیم: فما بکت علیهم السماء و الارض و ما کانوا منظرین؛ نه آسمان برای آنها گریست و نه زمین و نه به آنها مهلتی داده شد.(دخان آیه ۲۹)

با مقایسه این دو مطلب چنین به دست می آوریم که: