و امام صادق عليه السّلام در معنى قول خداى عزّ و جلّ «كذلك يريهم اللّٰه اعمالهم حسرات عليهم» فرمود:
اين همان كسى است كه مال خود را بجا ميگذارد، و در اثر بخل در راه طاعت خداى عزّ و جلّ انفاق نمىكند،
و آنگاه ميميرد، و آن مال را براى كسى ميگذارد كه آن را در طاعت خداى عزّ و جلّ يا معصيت خدا به كار مىبندد،
پس اگر آن را در طاعت خدا به كار بست، مالدار بخيل مال خود را در ميزان عمل ديگرى مىبيند، و آن را بصورت
حسرتى مينگرد، در صورتى كه مال متعلّق به او بوده است. و اگر آن را در معصيت خداى عزّ و جلّ بكار بست،در
حقيقت اين همان مالدار بوده است كه او را بوسيله مال خود نيرو بخشيده است تا آن را در معصيت خداى
عزّ و جلّ بكار برده است.
من لا يحضره الفقيه - ترجمه، ج2، ص: 368