بسْمِ اللّٰه الرَّحْمٰنِ الرَّحیم

 ابوبصیر به امام صادق (ع) عرض کرد: فدایت شوم، آن شبی که آنچه به آن امید بسته شده در آن است، کدام است؟
فرمودند: شب بیست و یکم یا بیست و سوم!

گفتم: فدایت شوم، سلیمان بن خالد روایت کرده که در شب نوزدهم نام حاجیان ثبت می‌شود.

فرمودند: ابامحمد! نام حاجیان و نیز خوشی‌ها و سختی‌ها و روزی‌ها و آنچه مانند اینها تا سال بعد قرار است رخ دهد، در شب قدر ثبت می‌شود؛
تو در شب‌های بیست و یکم و بیست و سوم درصدد آن باش، و در هریک از این دو شب، صد رکعت نماز بجای آر و اگر می‌توانی تا دیده شدن نور خورشید، آن دو را احیا بدار و در آن دو غسل کن!

گفتم اگر نتوانستم [نماز را] در حال ایستاده انجام دهم؟
فرمودند: نماز را در حال نشسته بجای آر!

گفتم:‌ اگر آن را هم نتوانستم؟
فرمودند: توی رختخوابت! [= خوابیده نماز را بجای آر]


منبع: الكافى، ج۴، ص۱۵۷

   از پیامبر اکرم ص سؤال شد که اگر شب قدر را درک کردم از خدایم چه بخواهم؟ فرمود: سلامتی بخواه. ‌
       حضرت موسی علیه السلام به خدا عرض کرد: خدایا می‌خواهم به تو نزدیک شوم.
فرمود: قرب من برای کسی است که شب قدر بیدار باشد.
  گفت: خدایا! رحمتت را می‌خواهم.
   فرمود: رحمتم از آن کسی است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند.
      گفت: خدایا! جواز گذشتن از پل صراط را می‌خواهم.
        فرمود: آن از آنِ کسی است که در شب قدر صدقه‌ای بدهد.
            گفت: خدایا! از درختان و میوه‌های بهشتی می‌خواهم.
          فرمود: آنها برای کسی است که در شب قدر مرا به پاکی یاد کند.
        گفت: خدایا! رهائی از آتش جهنم را می‌خواهم.
    فرمود: آن برای کسی است که [از گناهانش] در شب قدر استغفار کند.
 گفت: خدایا! خشنودی تو را می‌خواهم.
فرمود: خشنودی من از آنِ کسی است که در شب قدر دو رکعت نماز بخواند.
  پی نوشت :
مستدرک الوسائل، ج 5، ص 219

از امام صادق علیه السلام سؤال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ (با اینكه در آن هزار ماه در هر دوازده ماهش یك شب قدر است) .
حضرت فرمود: «عبادت در شب قدر بهتر است از عبادت در هزار ماهى كه در آن شب قدر نباشد.
 منبع :
 فروع كافى، ج 4، ص 157، ح 4

 امیر المؤمنین ع فرمود: آیا می‌دانی كه استغفار چیست؟ استغفار درجه كسانی است كه در بالاترین جای بهشت مكان خواهند كرد و استغفار اسمی است كه به شش معنی به كار برده می‌شود [و كامل می‌شود،
اول پشیمانی از گذشته،
    دوم تصمیم گرفتن بر عدم بازگشت به معصیت برای همیشه،
    سوم اینكه حقوقی كه از آفریدگان خدا برگردنت هست بپردازی تا آنكه وقتی خدا را ملاقات می‌كنی گناهی برایت نمانده باشد،
    چهارم آنكه به فرائضی كه آن را تباه ساخته‌ای بپردازی و حقش را به جای آوری،

  پنجم آنكه گوشتی كه از غذای حرام روئیده است را با اندوه فراوان ذوب كنی تا پوست به استخوان بچسبد و] پس از آن] گوشت    جدیدی بر آن بروید،
ششم آنكه به بدن [خود] سختی فرمان برداری را بچشانی همان گونه كه شیرینی گناه را به آن چشانده‌ای. هر گاه كه چنین كردی آن وقت بگو استغفر الله. ‌

منبع:
 بحار الانوار، ج6، ص36

 محبوب‌ترین : امام موسی ع : محبوب‌ترین بندگان نزد خدا، انابه كنندگان و توبه كنندگان هستند.‌

آمرزش گناهان: امام جعفر ع : هر گاه مؤمن [از كار بد خویش] بازگردد و در مقام استغفار و توبه برآید، خدا بر او باز می‌گردد و او را می‌آمرزد؛ چرا كه خداوند بخشنده و مهربان است، توبه را قبول می‌كند و گناهان را می‌آمرزد، پس مبادا كه مؤمنین را از رحمت خداوند ناامید سازی. ‌

سرد كننده آتش : رسول خدا ص : همانا گناهان، گناهكاران را برای سوزاندنشان آلوده می‌سازند و چیزی جز استغفار آن را خاموش نمی‌كند.
 منبع  :
مستدرك الوسائل، ج5، ص 316 و ج12، ص119

   امام صادق ع : به راستی خدا كار خیر را بر مردم دنیا سنگین ساخته است همانند سنگینی آن در ترازوی عملشان در روز رستاخیز و خداوند بلند مرتبه و سترگ كار شر را بر مردم دنیا سبك گردانیده همانند سبكی آن در ترازوی عملشان در روز رستاخیز.

  اهمیت سبقت بر انجام خیرا
1.«‌فَاسْتَبِقُوا الْخَیراتِ»؛ ‌در كارهای خیر‍ از [یكدیگر] پیشی بگیرید.‌

2.«إنَهُمْ كانُوا یسارِعُونَ فِی الْخَیراتِ»؛ ‌آنها (مؤمنان) دركار خیر از هم سبقت می‌گیرند.
پی نوشت :
مائده / 28 T انبیاء /

 بیم از شیطان :امام صادق ع : هر كس قصد انجام كار خیری را دارد پس باید در آن بشتابد. ، زیرا هر كار خیری كه پس افتد به راستی شیطان را در آن نظری است.‌
هرگاه یكی از شما تصمیم انجام كار خیر یا رساندن نفعی [به كسی] بگیرد، دو شیطان در راست و چپ او قرار می‌گیرند [تا منصرفش سازند] ، پس باید شتاب كند تا مبادا او را از آن باز دارند. ‌

امكان عدم موفقیت : امام صادق ع : پدرم همیشه می‌فرمود: چون آهنگ كار نیكی كردی شتاب كن. زیرا تو نمی‌دانی چه اتفاقی خواهد افتاد. ‌

امكان عنایت خاص خدا :امام صادق ع : چون قصد انجام خیری كردی پس آن را به تأخیر مینداز؛ زیرا همانا كه خداوند بلند مرتبه چه بسیار باشد كه از بنده‌ای در حال انجام خیری مطلع می‌شود و [به خاطر انجام همان كار خیر] می‌گوید به بزرگی و شكوهم سوگند كه تو را پس از انجام این كار خیر هرگز عذاب ننمایم.
 منبع  :
 اصول كافی، ج4، ص 427