امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:
آنچه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در اين باره فرموده در روز غدير خم و در روز عرفه در حجة الوداع و در روز رحلتش بوده است! در آخرين خطبهاى كه آن حضرت ايراد فرمود نظر كن كه فرمود: «من در ميان شما دو چيز باقى گذاردم كه تا به اين دو تمسّك كردهايد هرگز گمراه نمىشويد: كتاب خدا و اهل بيتم. خداوند لطيف خبير به من وعده داده است كه اين دو از يك ديگر جدا نشوند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند مانند اين دو انگشت- كه حضرت به دو انگشت سبّابه و وسط اشاره كردند- كه يكى جلوتر از ديگرى است. به اين دو تمسّك كنيد تا گمراه نشويد و لغزش ننمائيد . از ايشان جلوتر نرويد و از آنها عقب نمانيد، و به آنها چيزى ياد ندهيد كه از شما داناترند».
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به عموم مردم دستور داده كه هر كس از مردم را ديدند واجب بودن اطاعت از امامان آل محمّد عليهم السّلام و واجب بودن حقّشان را برسانند، و اين وظيفه ابلاغ را در هيچ مطلب غير از اين موضوع نفرموده است. در واقع پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به عموم مردم دستور داده كه به مردم برسانند حجّت و دليل كسانى را كه همه آنچه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بدان مبعوث شده را، از قول او كسى جز ايشان نمىرساند.
اى طلحه، آيا نمىبينى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله- در حالى كه شما هم مىشنيديد- به من فرمود:
اى برادرم، غير تو قرض مرا ادا و ذمّه مرا برىء نمىكند. تو هستى كه ذمّه مرا برئ مىكنى و امانت مرا ادا مىنمايى و طبق سنّت من جنگ مىكنى».
وقتى ابو بكر حكومت را بدست گرفت آيا قرض و وعدههاى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ادا كرد ؟ من بودم كه آنها را با دليل و شاهد محكم كردم و قرض و وعدههاى حضرتش را ادا كردم. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله هم به مردم خبر داده بود كه قرض و وعدههاى او را جز من ادا نخواهد كرد. آنچه كه ابو بكر به آنان داد اداى قرض و وعدههاى حضرت نبود، و فقط ادا كردن من قرض و وعدههاى آن حضرت را ذمّه حضرتش را برئ و امانتش را ادا نمود.
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص: 308