ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم

در حالى كه يارانش از فضيلت‏ ماه‏ شعبان‏ سخن میگفتند فرمود:

“ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشـــند

آن را بزرگ می‏دارند و حقّش را میشناسند، و آن ماهــى است كه در آن

روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون می‏شوند، و بهشت، زينت

و آراسته میگردد، وبه اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى

مؤمنان در آن تقسيــم می ‏شود، و آن، مــاه عمــــل است، و در آن هر

حسنه ‏اى هفتاد برابرمى ‏شود، و سيئه (از نامه اعمــال) پاك و گناهان

آمرزيده مى‏ گردد، و عمل نيك، مورد قبول قرار مى‏ گيرد.

پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهــات مى‏ كند و از عـرش

خويش به روزه ‏داران و عبادت‏ كنندگان خود نظرى مى ‏افكند،و در برابر

حاملان عرش خود به آنها مباهات می كند.”

پاداش نیکیها و کیفر گناهان/ ص 174