خيثمه گويد: خدمت امام باقر عليه السّلام رسيدم تا با او وداع كنم.
فرمود:
“اى خيثمه هر كس از دوستان ما را ميبينى سلام رسان و آنها را بتقواى خداى بزرگ سفارش كن و
اينكه توانگرشان بر فقيرشان توجه كند و قويشان بر ضعيف و زنده آنها بر جنازه ميتشان حاضر شوند و در منازل
بملاقات يك ديگر روند، زيرا ملاقات آنها با يك ديگر موجب زنده ساختن امر ماست، خدا رحمت كند بندهاى
را كه امر ما را زنده دارد. اى خيثمه بدوستان ما پيغام ده كه ما از طرف خدا آنها را جز بعملشان بىنيازى ندهيم
و چاره سازى نكنيم، جز با ورع بدوستى ما نرسند و پرحسرتترين مردم روز قيامت كسى است كه عدالتى
را بستايد و سپس بخلاف آن گرايد (مانند كسى كه بولايت ائمه عليهم السّلام تظاهر كند و از آنها پيروى
ننمايد يا عمل صالحى را بستايد و بآن عمل نكند).”
أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج3، ص: 255