خیر در استغفار
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
“بدرستى كه خدا چون خير بندۀ را خواهد و آن بنده گناهى كند خدا دنبالش او را كيفرى دهد
و بياد او آورد استغفار را، و چون شرّ بنده‌اى را خواهد و آن بنده گناهى كند دنبالش به او
نعمتى دهد تا استغفار را از ياد او ببرد و بآن گناه‌ادامه دهد و اينست معنى قول خداى
عزّ و جلّ (182- الاعراف) محقّقا آنها را از راهى كه ندانند (يعنى بوسيلۀ نعمت دادن
وقتيكه مرتكب گناه شوند.) كم‌كم هلاك مى‌كنيم.”
سه رساله؛ ص: 87
