چغندر: از حضرت امام بحقّ ناطق امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه: آن دفع جذام مى‌كند و شفاى مرضهاست و استخوان را سخت مى‌گرداند «1».
كماة: آب آن شفاى درد چشم است.
تُرب: از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه: در آن سه خصلت است؛ ورق اوبادها را مى‌شكند، ومغز او بول را ميراند، و اصل او بلغم را برطرف مى‌سازد «2».
كرز «3»: امان است از قولنج و بواسير، و باه را قوى مى‌گرداند.
شلغم: جذام را مى‌برد.
بادنجان: مرض را مى‌برد و طبيعت را به اصلاح مى‌آورد.
پياز: قوّت باه مى‌دهد، و بلغم را مى‌برد، و پشت را سخت مى‌گرداند، و تب را زايل مى‌كند، و مرض وبا را برطرف مى‌سازد.
سعتر «4»: خوردن آن پيش از طعام رطوبتها را دفع مى‌كند.
جامع عباسى و تكميل آن .ص: 779
______________________________
(1) كافى 6: 372. وسائل 25: 207.
(2) كافى 6: 371. وسائل 25: 205.
(3) آلبالو.
(4) مرزه.
