نشانه هاى پيامبر اسلام (ص) در زبور
(1) حضرت داود مى فرمايد:
«خدا را تسبيح گوييد و تنزيه كنيد و بايد بنى اسرائيل خوشحال باشند به پيامبرى صهيون. براى اينكه امتى را خدا انتخاب كرده كه
به آنها پيروزى مى دهد و صالحين آنها را به كرامت مفتخر كرده است. خدا را در قبرهايشان تسبيح مى گويند و در دستان آنها
شمشيرهاى دو لبه هست، خدا بوسيله آنها از كسانى كه خدا را نمى پرستند انتقام مى گيرد».
در سرود ديگر زبور مى فرمايد: «اى برگزيده! شمشيرت را حمايل كن؛ زيرا سنّت و شريعت تو نزديك است. تيرهاى تو تيز است
و ملتها تحت فرمان تو مى آيند».
در سرود ديگر است: خدا از صهيون «اكليل محمود» را ظاهر ساخت. اكليل؛ يعنى رئيس و محمود، همان محمّد است.
(2) باز هم در اوصافش گفته شده است: «از دريا عبور مى كند و به آخر زمين مى رسد. و اهل خزينهها پيش او مى آيند.
پادشاهان فارس به اطاعت او گردن مى نهند و ملتها از او اطاعت مى كنند. و ضعيف را نجات مى دهد و به مسكين رحم مى كند».
و در سرود ديگر است: «خدايا! جاعل سنّت را مبعوث كن تا مردم را بگويد كه حضرت عيسى بشر است» .
و در كتاب شعياى پيامبر است كه: «به من گفتند برخيز و از آنچه كه مشاهده مى كنى خبر ده. پس گفتم: دو سواره را مى بينم
كه اين طرف مى آيند؛ يكى بر الاغ سوار است و ديگرى بر شتر. و يكى به ديگرى مى گويد: بابل و بتهايش فرو ريختند. تمام اهل
كتاب به اين كتابها ايمان دارند، مگر نصارا كه فقط انجيل را قبول مى كنند.
جلوههاى اعجاز معصومين عليهم السلام، ص: 58
