و ليكن شرابك على اثر طعامك من الشراب الصافى العتيق مما يحل شربه و انا واصفه.
بايد شربتى را كه مينوشى پس از طعام و در پى آن باشد، از شراب كهنهاى كه نوشيدنش حلال باشد و من آن
را برايت توصيف ميكنم.
مقصود از شراب در اين عبارت آب خالص نيست بلكه يكنوع شربت شيرينى است حلال كه جانشين خمر و شراب
حرام ميگردد زيرا علاوه بر آنكه شرح اين شربت خواهد آمد نوشيدن آب خالص در پى غذا زيانش بيشتر از منفعت
است خصوص اگر غذاى چرب خورده شده باشد كه با تأكيد كراهت آن اعلان شده است و در صورتى كه از آن
ناچار شويم دستور آنست كه لقمه نان يا غذاى خشك ديگرى روى آن ميل كنيم.
تأثير شربت شيرين غليظ در عمل هضم روى غذا از مطالبى است كه طب امروز حقيقت آن را اثبات كرده است
ولى چنان كه مىبينيم بيش از هزار سال پيش امام هشتم عليه السّلام آن را توصيه فرموده اند.
همان طور كه عبارت فوق بيان ميكند شربتى روى غذا خوب و مفيد است كه حلال و مطابق دستور باشد نوشابه هاى
الكلى كه بيشتر بهمين منظور مصرف مىشود نه تنها منظور را بطور كامل تأمين نميكند خطرهاى بزرگى را نيز متضمن است.
پرفسور پيردلور ميگويد: بر خلاف آنچه شهرت يافته مواد الكلى مشهى نيست و عمل هضم را تسهيل نميكند و اينكه
بعضى تصور ميكنند الكل خاصيت اشتها و هضم دارد مربوط بخاصيت حياتى آن نيست بلكه بيشتر بواسطه تلخى آن ميباشد.
الكل عمل گوارش را تسريع نمىنمايد و حتى موجب كندى آن نيز ميگردد.
طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: 117