یک نیمه شب زودترازساعت نماز راهی مسجد شدم. به محض اینکه در

را باز کردم، دیدم جوانی در حال سجده است، اما نه روی زمین، بلکه

بین زمین و آسمان، جلوتر که رفتم دیدم احمد آقاست.

این را آیت الله حق شناس میگوید.

اصرار که کردم گفت:

( یک روز با رفقا رفته بودیم دماوند. رفتم آب بیاورم، تا چشمم به

رودخانه افتاد همان جا نشستم، بدنم شروع به لرزیدن کرد.

چندین دختر جوان مشغول شنا کردن بودند. من همان جا خدا را

صدا کردم و گفتم: خدایا کمکم کن. هیچ کس متوجه نمیشود ولی

به خاطر تو از این گناه میگذرم.

با اشک و توجه گفتم: یا الله یا الله…. 

یک دفعه از سنگ ریزه ها و کوه ها و درخت ها صدا می آمد؛

همه میگفتند: “سبوح قدوس ربنا و رب الملائکة والروح”

از آن موقع کم کم درهایی از عالم بالا به روی من باز شد…)

شهید احمد نیری

“ سارا بوکر“

هنرپیشه،

مدل

    و مانکن

تازه مسلمان آمریکایی

میگوید:من یک زن آمریکایی

هستم که با تلاشم توانستم

یک سبک زندگی “با کلاس”

را برای خودم فراهم کنم. سالها گذشت

تا متوجه شوم که هر چه بیشتر در

” جذابیت زنانگی ام”

پیشرفت میکنم درجه ی خوشبختی ام افت میکند. من برده ی مد و

اسیر ظاهرم بودم. اما سرانجام حقیقت را یافتم  و مسلمان شدم.

من یک ردای زیبای بلند و یک پوشش سر که شبیه لباس عرفی

زنان مسلمان است خریداری کردم و درخیابان ها و محله هائی که

روزهای پیشین با شلوار کوتاه، بیکینی، و یا با لباس کار “شیک”

سبک غربی در آنها راه میرفتم، ظاهرشدم. اگر چه مردم، چهره ها،

ومغازه ها همه همان ها بودند، اما یک چیز به طرزی چشمگیر و

استثنائی متفاوت بود، من همان نبودم و نه آرامشی که من برای

اولین بار در زن بودن تجربه کردم.

من احساس کردم که همه زنجیرها پاره شده اندومن بالاخره آزاد شده ام.

من ازچهره های حیرت زده جدیدمردم، درمکانی که زمانی چهره هائی

که پر از نگاههای شکارچی برشکار بود را تجربه کرده بودم، لذت

می بردم. ناگهان یک بار ازدوش من برداشته شد. من دیگر تمامی

وقت ام را صرف خرید، آرایش، درست کردن موهایم، و تمرین بدنی

برای خوش اندام شدن نمی کردم. سرانجام، من آزاد شدم.


به شما زنانی که مفاهیم زشت کلیشه ای علیه حجاب فروتنانه اسلامی

را می پذیرید، می گویم که:

“شما نمی دانید که چه چیزی را دارید از دست می دهید.”

هنر پیشه ی جذاب و مدلی زیبا که روز به روز با اوج گرفتن آوازه ی

” گروه رقص وموسیقی فابریک” معروف تر میشد.

بهترین دوستش که به کما رفت

برای اولین بارنماز خواند. این

حادثه نیمه ی فراموش شده ی

زندگیش را برایش آشکارساخت.

ستاره ی سابق سینما،

معروف ترین مانکن روس، بهترین

ستاره ی گروه رقص و موسیقی؛

همه ی این عناوین را دور ریخته

بود و مانند گوهری در صدف چادر

می درخشید.

” ماشا الیلیکینا”

حسرت محبوبیت و درآمد سابق

خود را هم نمی خورد، میگوید:" 

آن جلوه ها، پس از مسلمان شدن،

برایم بی ارزش و منفور هستند.”

سربازیش را باید داخل خانه ی سرهنگ می گذراند. وقتی وارد خانه شد و

چشمش به زن نیمه عریان سرهنگ افتاد، پا به فرار گذاشت و به پادگان برگشت.

جریمه اش تمیز کردن تمام دستشویی های پادگان بود.

اما میگفت: حاضرم تا پایان خدمت کثافت های دستشویی را هم خالی کنم

ولی دوباره به آن خانه برنگردم.

شهید عبدالحسین برونسی

چشمت که به نامحرم می افتد، اگرخوشت نیاید که مریضی، پس اگر

خوشت آمد، فورا چشمت را ببند و سرت را پایین انداز و بگو:

“یا خیر حبیبٍ و محبوبٍ صل علی محمد وآله “

یعنی خدایا من تورا میخواهم ، اینها چیست؟

اینها دوستداشتنی نیستند.

 هر چه نپاید، دلبستگی نشاید

شیخ رجبعلی خیاط

خداوندا:بارالها

گناهم را پوشاندی ، گمان بردم که فراموش کرده ای.

به جای آنکه من خجلت ببرم، تو حیا کردی.

گفتی برگرد، سرسختی کردم و برنگشتم.

داشتم میرفتم، افسار گسیخته و رها، می رفتم به سمت جهنم.

پرشتاب و تند، جوری که شیطان هم انگشت شگفتی به دهان برده.

اما ….

ندای “ربنا” آمد،

                   لرزیدم،

                          سفره ات را پهن دیدم،

ای مولای من، من هرچه هستم از آن توام و تو خود را،

از سفره ات دور نمیکنی، میکنی؟ هرگز…..

الها: مرا دریاب در این ماههای میهمانی ات……

روز مادر و پدر گذشت اما چقدر زیباست که هرگز دعا کردن در حق آنان را

فراموش نکنیم، آری دعا و چگونگی آن را از اولیاء خداوند بیاموزیم.

پروردگارا ….

جلال پدر و مادرم را در نظرم چون شکوه

سلطان جائر بگردان وعطوفت آنها را در

  دلم مانند مادر رئوف قرار ده و اطاعت

و نیکویی در حقشان را چنان لذیذ من

گردان که آن روشنی بخش تر از خواب

راحت خواب آلودگان باشد وآب گوارای

تشنه کامان، تاآرزوی ایشان را بر آرزوی

خود ترجیح دهم و خشنودی شان بر

خشنودی خود بگزینم وبسیار شمارم احسان ایشان را اگر اندک باشد و اندک شمارم

نیکی خود را اگر بسیار باشد .

پروردگارا ….

صدای مرا به آنها آهسته گردان و نیکوگفتار دار باآنها سخنم را و رفتارم

را با آنها دلپسند ساز و مهربانی بخش بر آنها دلم راو مرا رفیق شفیق آنها گردان.

صحیفه سجادیه باب بیست و چهارم