اگر بفرمایید چرا به آن حضرت دسترس نداریم، جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملتزم نیستید؟ او به همین از ما راضی است؛ زیرا «اورع الناس من تورّع عن المحرمات»؛ پرهیزکارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد، ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.
از این رو، در حدیثی امام جعفر صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «هر کس دوست دارد که از یاران حضرت قائم(علیه السلام) شود؛ باید که منتظر باشد و در عین حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو مشغول شود».
بنابراین اگر کسی ترک گناه کند و منتظر امامش باشد، از یاران واقعی حضرت به شمار می‌آید، آن‌گاه اگر بزرگترین توفیق الهی او را دریابد، غیبت و ظهور حضرت برایش تفاوت نخواهد داشت.
منبع :در محضر بهجت،ص140

امام علي عليه السّلام فرمودند:
یعطف الهوى على الهدى اذا عطفوا الهدى على الهوى و یعطف الراءى على القرآن اذا عطفوا القرآن على الراءى.

هنگامى که مردم هدایت را تحت الشعاع هواى نفس خود قرار دهند (مهدى علیه السّلام) خواسته هاى نفسانى را تحت الشعاع هدایت قرار مى دهد و هنگامى که مردم قرآن را بر اساس رأى و خواسته هاى خود تفسیر کنند (مهدى علیه السلام) آراء و نظریات را پیرو قرآن قرار مى دهد.
منبع : نهج البلاغه، خطبه 138.

ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮل ﺍﻛﺮم صلی الله علیه و آله و سلم ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻣﺖ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﮔﺮﻳﺰﺍﻥ ﺷﻮﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﮒ ﮔﺮﻳﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ،
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻮﻉ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ:
برکت ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ،
ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎﺋﻰ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺮﻭﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ،
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺟﺎن ﺩﺍﺩﻥ، ﺑﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺭﻓﺖ!

منبع :ﻣﺴﺘﺪﺭﻙ ﺍﻟﻮﺳﺎﺋﻞ: ﺝ 11، ﺹ 37

اثبات وجود امام زمان علیه السلام”

????علامه حاج سید محمد حسن میرجهانی طباطبایی، صاحب تألیفات مفید که از خواص اصحاب ایشان بودند حکایت کرده اند که:
« یکی از علمای زیدیه به نام سید بحرالعلوم یمنی وجود حضرت ولی عصر علیه السلام را انکار می کرد و با علما و مراجع شیعه آن روز مکاتبه کرده و برای اثبات وجود و حیات آن حضرت برهان می خواست و آقایان از کتب اخبار و تواریخ عامه و خاصه اقامه دلیل می کردند؛ ولی وی قانع نمی شد و می گفت: من هم این کتب را دیده ام.

تا اینکه برای مرحوم آیت الله اصفهانی نامه نوشت و جواب قاطعی خواست. سید در جواب مرقوم فرمود: جواب شما را باید مشافهتاً بدهم، شما طی سفری به نجف مشرف شوید.
آن سید یمنی با فرزندش سید ابراهیم و چند تن از مریدان خاصش، به نجف اشرف مشرف و همه علما از جمله مرحوم آیت الله اصفهانی از وی دیدن کردند. سید یمنی عرض کردند من روی دعوت شما، به این مسافرت آمدم، جوابی که وعده فرمودید بدهید. ایشان فرمودند: شب بعد به منزل من بیایید.

شب بعد به منزل آسید ابوالحسن آمدند و پس از صرف شام و رفتن اکثر میهمانها و گذشتن نیمی از شب، نوکر خود، مشهدی حسین چراغدار را طلبیده و فرمودند: به سید یمنی و فرزندش بگویید بیایند و ما تا درب منزل رفتیم به ما فرمودند: شما نیایید و خود به اتفاق سید و فرزندش رفتند و ما ندانستیم کجا رفتند.
تا روز بعد که سید ابراهیم یمنی، فرزند بحرالعلوم مزبور را ملاقات کردم و از جریان شب پرسیدم. گفت:

الحمدلله (بحمدالله) ما مستبصر و اثنی عشری شدیم.

گفتم: چطور؟ گفت: برای اینکه آقای اصفهانی حضرت ولی عصر امام زمان علیه السلام را به پدرم نشان داد. تفصیل آن را پرسیدم.
گفت: ما از منزل که بیرون آمدیم نمی دانستیم به کجا می رویم؛ تا اینکه از شهر خارج و وارد وادی السلام شده و در وسط وادی جایی بود که آن را مقام مهدی علیه السلام می گفتند.
چراغ را از مشهدی حسین گرفته و خود به اتفاق پدرم و من وارد آن محیط شدیم. پس آقای اصفهانی خود از چاه آنجا، آب کشیده و وضو تجدید کرد و ما به عمل او می خندیدیم؛ آنگاه وارد مقام شد و چهار رکعت نماز خواند و کلماتی گفت؛ ناگاه دیدیم آن فضا روشن گردید، پس پدرم را طلبید.
وقتی وارد آن مقام شد طولی نکشید که صدای گریه پدرم بلند شد و صیحه ای زد و بیهوش شد؛ نزدیک رفتم دیدم آقای اصفهانی شانه های پدرم را مالش می دهد تا به هوش آمد و وقتی از آنجا برگشتیم پدرم گفت: حضرت ولی عصر حجه بن الحسن العسکری علیه السلام را مشافهتاً زیارت کردم. و با دیدنش مستبصر و شیعه اثنی عشری شدم. »
سید مزبور بعد از چند روز از نجف اشرف به یمن مراجعت نمود و چهار هزار نفر از مریدان یمنی خود را، شیعه اثنی عشری نمود.»
????:تشرفات خدمت امام زمان علیه السلام

امام صادق عليه السلام فرمودند:
طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیْبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِکَ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون ؛

خوشا به حال شیعیان قائم ما. آنها که در دوره‌ی غیبتش منتظر ظهور او هستند، و در زمان ظهورش، از او اطاعت می‌کنند. آنها در شمار اولیاء الله هستند که نه خوفی دارند و نه حزنی.
منبع :کمال الدين و تمام النعمه، ج2، ص357

 استغفار، رسول خدا ص : هر كس زياد استغفار كند، خداوند گِرِۀ غم هاي او را بگشايد و از هر تنگنايي بيرونش بَرَد و از آنجا كه گمانش را هم نمي‌برد، روزيش رساند.
♻️دوستي با خدا، حضرت زينب ع در اوج گرفتاري ها و مصيبت هاي كربلا در پاسخ يزيد مي‌فرمايد : ‌ما رَاَيْتُ اِلَّا جَمِيلَاً؛ ‌من جز زيبايي چيزي نديدم.
 راضي بودن به تقدير الهي : امام صادق ع : اگر همه چيز بنابر قضا و قدر است؛ پس اندوه چرا ، ‌چه نيكو غم زدايي است توكل كردن به تقدير الهي
برخي ذكرها: ذكر گفتن، به ياد خدا بودن و استعانت طلبيدن از ذات پاك اوست ، در روايات براي رفع حزن و اندوه، ذكرحوقله ((لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلا بِاللهِ)) بسيار سفارش شده است.
 صبر و تحمل ، علي علیه السلام : زمانه دو روز است : روزي با تو و به نفع توست و ديگر روز بر عليه تو. اگر با توباشد سرمست مشو و اگر بر تو باشد دلگير و دلتنگ مباش و صبر نما.
 رفاقت جلسات انس : داشتن دوستان باصفا و اهل معرفت، شادي و برقراري جلسات انس و گفتگوهاي صميمانه با آنان است؛ زيرا صفاي زندگي را در همدمي با رفيق نيك مي‌توان يافت.
♻️نظافت، امام صادق ع : خداوند زيبايي و آراستگي را دوست دارد و كثيفي و ژوليدگي را دشمن دارد…اميرمؤمنان ع : شستن جامه‌ها غم و اندوه را از بين مي‌برد.
 برخي خوراكي ها ، همچنين خوردن كشمش، روغن زيتون، گلابي ، براي زدودن غم و اندوه سفارش شده است.
 گردش در طبيعت: حضرت علي ع : زمين به وسيلۀ باغ هاي زيباي خود، همگان را به سرور و شادي دعوت مي‌كند . نگريستن به سبزه‌ها مايۀ شادماني است.
  منبع : بحارالانوار، ج74، ص 164

 گناه و معصيت ، امام صادق ع : هرگاه گناه مؤمن زياد باشد و عملي نيز نداشته باشد كه كفاره آنها گردد، خداوند او را به ناراحتي ها و اندوه‌ هايي مبتلا مي‌سازد تا به وسيله آن گناهانش را از او بپوشاند و او را بيامرزد.
 دلبستگي به دنيا ، امام صادق ع : الرَّغْبَةُ في الدُّنيا تُورِثُ الْغَمَّ وَالحُزْنَ؛‌ دنيا خواهي غم و اندوه مي‌آورد.
 كوتاهي در عمل ، علي علیه السلام : «مَنْ قَصَّرَ في العَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ؛ هر كه در عمل كوتاهي كند به اندوه گرفتار آيد.
 جزع و فزع، بي‌تابي كردن و صبر و قرار از كف دادن در هجوم مشكلات زندگي ، اميرمؤمنان ع : از بي‌تابي كردن بپرهيز! كه آن اميد را قطع مي‌كند و عمل را ضعيف مي‌گرداند و اندوه به همراه مي‌آورد. هر كس اظهار فقر و نداري كند، به فقر مبتلا مي‌گردد.
 توجه به امكانات ديگران، رسول خدا ص فرمود :‌ كسي كه چشمش به آنچه در دست مردم است امكانات و دارايي ها باشد، اندوهش طولاني و افسوسش پايدار خواهد شد.
 شهوت راني ، رسول گرامي اسلام ص : چه بسا خواهش و لذتي زودگذر كه اندوهي دراز بر جاي گذارد. حضرت علي ع فرمود: «‌رُبَّ لَذَّةٍ فِيهَا الْحِمَام؛ چه بسا لذتي كه پيامدش مرگ است.
غضب بي‌جا، امام علي علیه السلام فرمودند:‌ هر كه بر كسي خشم گيرد كه توان آسيب رساندن به او را ندارد، اندوهش طولاني گردد و خود را عذاب دهد.
منفي نگري، امام كاظم علیه السلام مي‌فرمايد:‌مَنِ اغْتَمَّ كانَ لِلْغَمِّ اَهْلَاً؛‌ آنكه غم خورد، شايستۀ غم و اندوه است.
منبع: بحار الانوار، ج65،‌ص 146_ نهج البلاغه، كلمات قصار،127