امام صادق عليه السّلام فرمود:

«نگاه، تيرى از تيرهاى زهر آلود ابليس است، و چه بسا يك نگاه (كوتاه)، حسرت و اندوه طولانى را به همراه داشته باشد.»

پاداش نيكيها و كيفر گناهان /ص671

كيفر كسى كه در برابر كارهاى ناپسند، سكوت كند

1- محمد بن سناناز امام صادق عليه السّلام روايت‏ كرده است كه فرمود:

«هر گروهى كه در برابر كار زشت (منكر) و ناشايسته‏ اى كه در ميان آنان رواج دارد سكوت كنند، يا آن انجام دهنده آن كار زشت را سرزنش نكنند خداوند بزودى عذاب فراگير خود را بر آنان فرود خواهد آورد.»

 2- مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام، و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:

«ترديدى نيست كه اگر بنده‏ اى در پنهان (از اوامر و نواهى حق) نافرمانى كند، پى آمد و زيان آن تنها گريبانگير خود او خواهد شد. ولى اگر آشكارا چنين كار ناشايسته‏ اى را انجام دهد و مورد سرزنش مردم قرار نگيرد، آثار سوء ناشى از آن، دامنگير عموم مردم و زيان آن فراگير خواهد شد.»

سپس امام صادق عليه السّلام فرمود:

«و اين بدين جهت است كه او (در واقع) با اين كار (ناپسند) دين خدا را خوار و كوچك شمرده، و خود را در موقعيتى قرار داده است كه دشمنان خدا از رفتار او پيروى كنند.»

 3- و به همين سند، از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:

«اى مردم! مسلّما خداوند متعال عموم مردم را به خاطر افراد انگشت شمارى كه پنهانى گناه مى‏ كنند، عذاب نفرمايد، ولى اگر همان افراد انگشت شمار و ناچيز، آشكارا و در حضور مردم همان گناه را مرتكب گردند و مردم، آنان را به خاطر كار زشتى كه مى‏ كنند مورد سرزنش قرار ندهند، خداوند هر دو گروه را كيفر و عذاب كند»

و نيز فرمود:

«هيچ يك از شما در حالى كه ستمگرى، مردى را مى‏ زند، يا ستمديده‏ اى را آزار مى‏ كند و يا بيگناهى را مى‏ كشد، اگر در صدد دفاع از او نيستيد در آنجا حضور پيدا نكنيد، زيرا يارى كردن مؤمن به مؤمن هنگامى كه (در صحنه) حضور داشته باشد، واجب است، و سلامت و عافيت (براى شما) آسانتر است (البته) تا زمانى كه حجت بر شما تمام شده باشد»

و نيز فرمود:

«هنگامى كه در ميان بنى اسرائيل رخوت و سستى پيدا شد (در چنين شرايطى) مردى برادر ايمانى خود را در حال ارتكاب گناه مى ‏ديد و او را از آن كار زشت باز مى‏ داشت ولى آن مرد همچنان به كار خود ادامه مى ‏داد، و (اين عدم نصيحت پذيرى) مانع آن نمى‏ شد كه همان شخص پند دهنده، هم پياله و همنشين و همسفره آن مرد گناهكار باشد!! تا آنكه خداوند (به مكافات اين بى‏ تفاوتى‏ و عدم احساس مسئوليت) دلهاى آنان را نسبت به هم برگرداند و آنان را به دشمنى با يك ديگر واداشت، و اين آيات (در سوره مائده، آيه 78 و 79) را در باره آنها فرو فرستاد:

«گروهى از بنى اسرائيل كه كفر ورزيدند، از زبان حضرت داود و حضرت عيسى بن مريم عليهما السّلام مورد لعنت و نفرين قرار گرفتند، چرا كه (از اوامر و نواهى حق) نافرمانى كردند و از احكام خداوندى سر باز زدند، و كارهاى زشت و نكوهيده يك ديگر را باز نمى ‏داشتند، و چه كار زشتى انجام مى ‏دادند».

پاداش نيكيها و كيفر گناهان ؛ ص663-666

كيفر زنى كه براى غير شوهرش عطر بزند و بى‏اجازه او قدم از خانه بيرون گذارد

ه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:

«هر زنى كه خود را معطّر كند و از خانه خود بيرون رود، تا زمانى كه به خانه ‏اش باز گردد

مورد لعنت و نفرين (فرشتگان نگهبان خود) قرار مى‏ گيرد.»

پاداش نيكيها و كيفر گناهان ؛ ص658

سدير از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:

«در روز قيامت عدّه‏اى در زير عرش برانگيخته مى‏ شوند كه رخسارشان و جامه‏ هاى آنان از نور است، و بر جايگاه هايى از نور مى‏ نشينند، و مردم به آنها نظر مى‏ كنند و (با خود) مى‏ گويند: اينها پيامبران الهى هستند! و در اين هنگام هاتف غيبى از عرش ندا مى ‏كند كه: اينان از پيامبران نيستند، پس مردم مى‏گ ويند: از شهدايند، باز هاتف غيبى ندا مى‏ كند كه:
اينان از شهدا نيستند، بلكه گروهى هستند كه بر مؤمنان آسان مى‏ گرفتند، و بدهكاران تنگدست را مهلت مى‏ دادند تا وضع مالى آنها بهبود يابد.»

پاداش نيكيها و كيفر گناهان  ؛ ص371

 موسى بن قاسم با سند خود از على (ع) نقل مى‏ كند كه فرمود:

«چهار چيز است كه يكى از آنها وارد خانه‏اى نمى‏ شود مگر اينكه آن خانه خراب مى‏ گردد و آباد نمى‏ شود:

خيانت و دزدى و خوردن شراب و زنا.»

الخصال / ج‏1 ؛ ص337

 امام صادق (ع) از پدرش نقل مى‏ كند كه پيامبر خدا (ص) فرمود:

«بيدارى روا نيست مگر در سه چيز: شب‏ زنده‏ دارى براى خواندن قرآن و يا طلب علم و يا براى‏

عروسى باشد كه به همسر خود هديه شده است.»

الخصال ج‏1، ص: 175