امام باقر عليه السّلام فرمود:
زنى به نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آمد و عرض كرد: يا رسول اللَّه حقّ مرد بر زوجه اش چيست؟
فرمود:
“آنكه او را فرمان ببرد و از نافرمانيش بپرهيزد و از مال شوهر (بدون رضاى او) چيزى بفقير ندهد، و نيز بدون
اجازه او روزه مستحبّى نگيرد، و او را از كاميابى مانع نشود هر چند بر جهاز شترى سوار باشد، و از خانه اش
بدون رخصت وى خارج نشود كه اگر بدون اجازه از منزل بيرون رفت فرشتگان آسمان و فرشتگان زمين و فرشتگان
غضب و رحمت همگى او را لعنت كنند تا بخانهاش باز گردد،
زن عرض كرد: اى پيامبر خدا حقّ چه كسى بر مرد افزونتر است؟
فرمود: پدر و مادرش،
پرسيد:
چه كسى حقّش بر زن بيشتر است؟
فرمود: شوهرش،
زن عرضكرد: همان مقدار كه من بر شوهر حقّ دارم شوهر نيز بر من همان حقّ دارد؟
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: نه تو از هر صد حقّى كه شوهر بر تو دارد يكى نخواهى داشت،
زن گفت: سوگند بآن كس كه تو را بحقّ و راستى به پيغمبرى برانگيخت هرگز گريبانم را بچنگ شوهرى نخواهم سپرد. (يعنى شوهر اختيار نخواهم كرد).
ترجمه من لا يحضره الفقيه، ج5، ص: 85