امام صادق عليه السلام ميفرمود:

“همانا دو فرشته در آسمان بر بندگان گماشته شده‏ اند، كه هر كسى براى خدا تواضع كند،

او را بالا برند و هر كه تكبر كند پستش كنند.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 185

امام صادق عليه السلام فرمود:

“رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله يك شب پنجشنبه براى افطار در مسجد قبا بود، و فرمود:

آيا آشاميدنى هست؟ اوس بن خولى انصارى قدحى از شير مسكه برگرفته با عسل‏ آميخته

خدمتش آورد، چون بدهان گذاشت و چشيد، كنارش زد و فرمود: دو نوشابه‏ايست كه با يكى

از آنها از ديگرى بى‏نيازى حاصل مى‏شود، من اين را نمى‏آشامم و تحريم هم نميكنم، ولى براى

خدا تواضع ميكنم زيرا هر كه براى خدا تواضع كند، خدايش بلند گرداند و هر كه تكبر كند، خدايش

پست كند، و هر كه در زندگى اقتصاد ورزد، خدا روزيش بخشد، و هر كه ولخرجى كند، خدا

محرومش سازد، و هر كه بسيار بياد مرگ باشد خدا او را دوست دارد.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 186

امام باقر عليه السلام ميفرمود:

فرشته‏ اى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد:

“خداى عز و جل ترا مخير ساخته كه بنده و رسول و متواضع باشى يا پادشاه و رسول، پيغمبر بجبرئيل نگريست، او با

دست اشاره كرد كه تواضع پيش گير، “

پس پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

“بنده و متواضع و رسول را اختيار كردم، “

فرستاده گفت:

“با اين انتخابت از مقامى كه نزد پروردگارت دارى چيزى كاسته نشود.”

امام باقر عليه السلام فرمود:

“كليدهاى خزانه‏ هاى زمين همراه آن فرشته بود (تا اگر پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله پادشاهى را انتخاب كند

باو دهد و كليدهاى زمين معناى حقيقى و استعمارى را محتمل است و بمعنى استعارى يا ابزارى مانند خاتم

سليمان و امثال آن مراد است و يا علم و قدرتى كه بوسيله آن سلطنت آماده گردد).”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 186

امام صادق عليه السلام فرمود:

“از تواضع است كه در نشستن بپائين مجلس راضى باشى و به هر كه برخورى سلام كنى و مجادله را ترك كنى،

اگر چه حق با تو باشد، و دوست نداشته باشى كه ترا بتقوى بستايند.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 187

امام صادق عليه السلام فرمود:

“خداى عز و جل بموسى عليه السلام وحى فرمود كه: اى موسى! آيا ميدانى چرا از ميان همه مخلوقم ترا براى سخن گفتن

با خود برگزيدم؟ عرضكردم: پروردگارا براى چه بود؟

خداى تبارك و تعالى باو وحى كرد كه: اى موسى من بندگانم را زير و رو كردم (بررسى كامل نمودم) در ميان آنها كسى را

از تو فروتن در برابر خود نديدم. اى موسى! تو چون نماز ميگزارى چهره خويش روى خاك- يا گفت روى زمين- مي نهى.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 187

امام صادق عليه السّلام فرمود:

“على بن الحسين صلوات اللَّه عليهما گذرش بر جذاميان افتاد، حضرت سوار الاغش بود و آنها صبحانه مى‏ خوردند.

امام را به صبحانه دعوت كردند، فرمود:

اگر روزه نميداشتم ميپذيرفتم، و چون بمنزلش رفت، دستور فرمود غذائى لذيذ و خوب بسازند، سپس براى

صبحانه از آنها دعوت كرد و خود هم با آنها صبحانه خورد.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 187

امام صادق عليه السلام مردى از اهل مدينه را ديد كه چيزى براى خانواده‏ اش خريده و با خود ميبرد

چون آن مرد امام را ديد خجالت كشيد، امام فرمود:

“اين را خودت خريده و براى خانواده ‏ات ميبرى؟

بخدا سوگند، اگر اهل مدينه نبودند (كه سرزنش و خرده‏ گيرى كنند) من هم دوست داشتم، براى

خانواده ‏ام چيزى بخرم و خودم ببرم.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 188