قالَ الامام المهدی علیه السلام: یَابْنَ الْمَهْزِیارِ ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْض ، لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْها ، إلاّ خَواصَّ الشّیعَهِ الَّتی تَشْبَهُ اقْوالُهُمْ افْعالَهُمْ .

فرمود:اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضی شماها برای همدیگر نبود،هرکس روی زمین بود هلاک می گردید ، مگر آن شیعیان خاصّی که گفتارشان با کردارشان یکی است .
منبع :مستدرک ج 5، ص 247

عنْ اَبى عَبْدِاللّه‏ِ عليه ‏السلام قالَ: اَقْرَبُ ما يَكُونُ الْعِبادُ اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَاَرْضى ما يَكُونُ عَنْهُمْ، اِذَا افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّه‏ِ، فَلَمْ يَظْهَرْ لَهُمْ، وَلَمْ يَعْلَمُوا بِمَكانِهِ، وَهُمْ فى ذلِكَ يَعْلَمُونَ اَنَّهَ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اللّه‏ِ، فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ كُلَّ صَباحٍ وَ مَسآءٍ.

امام جعفر صادق عليه‌‏السلام فرمودند: نزديك‏ترين حالت بندگان به خدا و خشنودى او از آنها هنگامى است كه حجّت خدا در ميان آنها نباشد و براى آنها ظاهر نشود و آنها محـل او را ندانند. ولى در عين حال معتقد باشند كه حجّت خدا هست، و در اين زمان شب و روز در انتظار فرج باشند.
منبع :«بحارالانوار،جلد52،صفحه 145

امام علي عليه السّلام فرمودند:
یعطف الهوى على الهدى اذا عطفوا الهدى على الهوى و یعطف الراءى على القرآن اذا عطفوا القرآن على الراءى.

هنگامى که مردم هدایت را تحت الشعاع هواى نفس خود قرار دهند (مهدى علیه السّلام) خواسته هاى نفسانى را تحت الشعاع هدایت قرار مى دهد و هنگامى که مردم قرآن را بر اساس رأى و خواسته هاى خود تفسیر کنند (مهدى علیه السلام) آراء و نظریات را پیرو قرآن قرار مى دهد.
منبع : نهج البلاغه، خطبه 138.

ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮل ﺍﻛﺮم صلی الله علیه و آله و سلم ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﺍﻣﺖ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﮔﺮﻳﺰﺍﻥ ﺷﻮﻧﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﮒ ﮔﺮﻳﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ،
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻮﻉ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ:
برکت ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ،
ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎﺋﻰ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺮﻭﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ،
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮒ ﻭ ﺟﺎن ﺩﺍﺩﻥ، ﺑﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺭﻓﺖ!

منبع :ﻣﺴﺘﺪﺭﻙ ﺍﻟﻮﺳﺎﺋﻞ: ﺝ 11، ﺹ 37

امام صادق عليه السلام فرمودند:
طُوبَى لِشِیعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ فِی غَیْبَتِهِ وَ الْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ أُولَئِکَ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ الَّذِینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون ؛

خوشا به حال شیعیان قائم ما. آنها که در دوره‌ی غیبتش منتظر ظهور او هستند، و در زمان ظهورش، از او اطاعت می‌کنند. آنها در شمار اولیاء الله هستند که نه خوفی دارند و نه حزنی.
منبع :کمال الدين و تمام النعمه، ج2، ص357

 گناه و معصيت ، امام صادق ع : هرگاه گناه مؤمن زياد باشد و عملي نيز نداشته باشد كه كفاره آنها گردد، خداوند او را به ناراحتي ها و اندوه‌ هايي مبتلا مي‌سازد تا به وسيله آن گناهانش را از او بپوشاند و او را بيامرزد.
 دلبستگي به دنيا ، امام صادق ع : الرَّغْبَةُ في الدُّنيا تُورِثُ الْغَمَّ وَالحُزْنَ؛‌ دنيا خواهي غم و اندوه مي‌آورد.
 كوتاهي در عمل ، علي علیه السلام : «مَنْ قَصَّرَ في العَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ؛ هر كه در عمل كوتاهي كند به اندوه گرفتار آيد.
 جزع و فزع، بي‌تابي كردن و صبر و قرار از كف دادن در هجوم مشكلات زندگي ، اميرمؤمنان ع : از بي‌تابي كردن بپرهيز! كه آن اميد را قطع مي‌كند و عمل را ضعيف مي‌گرداند و اندوه به همراه مي‌آورد. هر كس اظهار فقر و نداري كند، به فقر مبتلا مي‌گردد.
 توجه به امكانات ديگران، رسول خدا ص فرمود :‌ كسي كه چشمش به آنچه در دست مردم است امكانات و دارايي ها باشد، اندوهش طولاني و افسوسش پايدار خواهد شد.
 شهوت راني ، رسول گرامي اسلام ص : چه بسا خواهش و لذتي زودگذر كه اندوهي دراز بر جاي گذارد. حضرت علي ع فرمود: «‌رُبَّ لَذَّةٍ فِيهَا الْحِمَام؛ چه بسا لذتي كه پيامدش مرگ است.
غضب بي‌جا، امام علي علیه السلام فرمودند:‌ هر كه بر كسي خشم گيرد كه توان آسيب رساندن به او را ندارد، اندوهش طولاني گردد و خود را عذاب دهد.
منفي نگري، امام كاظم علیه السلام مي‌فرمايد:‌مَنِ اغْتَمَّ كانَ لِلْغَمِّ اَهْلَاً؛‌ آنكه غم خورد، شايستۀ غم و اندوه است.
منبع: بحار الانوار، ج65،‌ص 146_ نهج البلاغه، كلمات قصار،127

آیا نمیدانی که امام زمان علیه السلام در همه اعمال خیر،باما شریک است؟!زیرا این اعمال نیت های اوست،باهمه شریک است.هرکس دورکعت نماز میخواند او در آن شریک است،اوشریک القرآن است و شریک الاعمال است.اگر حضرت باما در اعمال خیر شریک نباشد چیزی از شما پذیرفته نمی شود،قبولی کار شما بخاطر اوست.
روح عالم است،شما تصور می کنید مه زیبایی و شادابی روح شما مال خودتان است؟!مال اوست!السلام علیک یا روح العالم.امام زمان علیه السلام شریک الانبیاست.
“حاج اسماعیل دولابی”
 منبع :طوبای محبت،ج3،ص43