حضرت  علی (ع) فرمود:

«از عطاى اندك حيا مكن، كه نوميد كردن كمتر از آن است.»

نهج البلاغة /ص328

 حضرت علی (ع)  فرمود:

«به حاجت نرسيدن آسانتر از درخواست آن از نااهل است.»

نهج البلاغة ؛ ص328

 أسيد بن حضير از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:

«كسى كه به داد برادر مسلمان خود برسد و او را از غم و غصه و گرفتارى برهاند، خداوند ده حسنه

در نامه اعمال او مى‏ نويسد، و ده درجه (مقام و منزلت) او را بالا مى ‏برد، و ثواب‏ آزاد كردن ده بنده

را (در راه خدا) به او كرامت مى‏ كند، و ده گونه كيفر و عقوبتى از او دور مى ‏سازد، و ده شفاعت را

در آخرت براى او مهيّا مى‏ فرمايد. »

پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ص: 381

احمد بن محمد بن ابى نصر گويد امام رضا (ع) فرمود:

” چقدر صبر و انتظار فرج خوبست آيا نشنيدى گفته خداى عز و جل را (در سوره هود آيه 93)

«انتظار بريد كه من هم با شما انتظار برنده‏ ام» بر شما باد كه صبر كنيد زيرا فرج در نوميدى

مى‏ آيد و هر آينه كسانى كه پيش از شما بودند از شما صابرتر بودند.”

كمال الدين / ج‏2، ص: 358

محمد بن فضيل گويد از ابى الحسن الرضا عليه السلام از فرج پرسش كردم فرمود:

” براستى خداى عز و جل مي فرمايد در انتظار باشيد بدرستى كه منهم با شما از منتظرانم.“

كمال الدين / ج‏2، ص: 358

امام صادق عليه السّلام فرمود:

«ما بردباريم و شيعيان ما از ما بردبارتر.»

راوى گويد: عرض كردم: چگونه شيعيان شما از شما بردبارترند؟

فرمود:« زيرا ما بر آنچه مي دانيم صبر مي كنيم و شيعيان ما بر آنچه نميدانند صبر مي كنند.»

شرح‏

يعنى ما هر بلا و مصيبتى را پيش از آمدنش ميدانيم، ولى بر سر شيعه‏ ناگهان و ندانسته وارد مى‏شود، از اين رو تحملش براى

آنها دشوارتر است و يا اينكه ما ثوابى را كه خدا به صابران مي دهد و حكمت مصيبت ديدن مردم و رفعت درجه و مقام را

بسبب صبر بخوبى مي دانيم. بدين جهت صبر كردن بر ما گواراترست تا بر شيعيان ما كه اين مطالب را چون ما نمي دانند.

أصول الكافي /ج‏3 ؛ ص148