حسين بن خالد گويد امام هشتم (ع) فرمود:
“كسى كه ورع ندارد دين ندارد، كسى كه تقيه ندارد ايمان ندارد براستى گرامىترين شما نزد خدا آن كس باشد
كه بيشتر تقيه كند، باو عرض شد تا كى؟ فرمود تا وقت معينى كه روز خروج قائم ما باشد، هر كس پيش از خروج
قائم ما تقيه را واگذارد از ما نيست، عرض شد يا ابن رسول اللَّه قائم شما خانواده كيست؟ فرمود چهارمين فرزند
من زاده سيده كنيزان، خداى بوى زمين را از هر خلافى پاك كند و از هر ستمى منزه دارد و اوست همان كسى كه
مردم در ولادتش شك كنند و او است كه پيش از خروجش غيبت دارد و چون خروج كند زمين بنور او درخشان گردد
و ترازوى عدالت ميان مردم بگذارد و هيچ كس بديگرى ستم نكند و او است كسى كه زمين براى او بهم پيچيده و
سايه ندارد و او است كسى كه جارچى از آسمان بنام وى فرياد كند كه همه اهل زمين دعوت بسوى او را بشنوند
، گويند هلا حجت خدا بحقيقت آشكار شد نزد خانه خدا، او را پيروى كنيد كه حق با او و در او است و اينست تفسير
گفته خداى عز و جل (در سوره شعراء آيه 4) «اگر بخواهيم آيهاى از آسمان بر آنها فرود آوريم كه براى آن گردن نهند»
كمال الدين / ج2 ؛ ص42