سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به فاطمه و همسر او و دو پسرش نگاهى كرد و فرمود:
اى سلمان، خدا را شاهد مى گيرم كه من با كسانى كه با اينان بجنگند روى جنگ دارم وبا كسانى
كه با اينان روى صلح داشته باشند روى صلح دارم. بدانيد كه اينان در بهشت همراه منند.
سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله رو به على عليه السّلام كرد و فرمود:
يا على تو بزودى بعد از من، از قريش و متحدشدنشان بر عليه تو و ظلمشان بر تو سختى خواهى كشيد.
اگر بر عليه آنان يارانى يافتى با آنان جهاد كن و با مخالفين خود بوسيله موافقينت جنگ كن، و اگر يارى
نيافتى صبر كن و دست خود را نگهدار و با دست خويش خود را در هلاكت مينداز. تو نسبت به من بمنزله
هارون نسبت به موسى هستى، و تو از هارون اسوه و روش خوبى خواهى داشت كه به برادرش موسى
گفت: إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي ، اين قوم مرا ضعيف شمردند و نزديك بود مرا بكشند».
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم ؛ ص205
