*بخدا قسم جز مؤمن مرا دوست نمى‏ دارد و جز منافق با من دشمنى نمى‏ كند.*

قصص الأنبياء ؛ ص710

در یکی از سخنرانیهای مولا علی (ع) با بزرگی از یهود حضرت سخنانی ایراد کردند و سپس اینگونه فرمودند:

” اى برادر يهودى، يك موضع ديگر هست كه نزديك است وقت آن فرا رسد؟!.

در اينجا اصحاب امام عليه السّلام سخت گريستند و نيز بزرگ يهود هم به گريه در آمد: و گفت: آن موضع كدام است؟

فرمود: اين موضع وقتى است كه:  محاسنم با خون سرم، خضاب گردد!

راوى گفت: وقتى امام عليه السّلام اين جمله را بيان كرد، صداى گريه و شيون افراد در مسجد جامع، بلند شد، چنانچه صدايشان به گوش همه مردم رسيد، و اهل كوفه از خانه‏ها با ناله و افغان بيرون آمدند.

اينجا بود كه بزرگ يهوديان، تحت تأثير امام عليه‏ السّلام قرار گرفت و مسلمان شد و همچنان در كوفه اقامت گزيد، تا امام عليه السّلام به شهادت‏ رسيد، و ابن‏ ملجم‏ لعنه اللَّه دستگير شد.

همين يهودى تازه مسلمان آمد و مقابل امام حسن عليه السّلام ايستاد و مردم هم در اطراف آن حضرت جمع بودند، عرض كرد:

يا ابا محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم اين مرد را بكش، خدا او را بكشد، چرا كه من در كتابهايى كه بر موسى نازل شده، ديدم نوشته:
جرم اين كار قتل امام عليه السّلام نزد خدا از قاتل هابيل و «عاقر ناقه صالح» بيشتر است.

إرشاد القلوب / ج‏2 ؛ ص269-270

 سكونى نقل مى‏ كند كه امام صادق (ع) از پدرش نقل مى‏ كند كه پيامبر خدا (ص) فرمود:

«هر چشمى در روز قيامت گريان است مگر سه چشم:

چشمى كه از ترس خدا گريه كرده و چشمى كه از آنچه خدا حرام كرده پوشيده شده و چشمى كه در راه خدا بيدار مانده است.»

الخصال / ج‏1 ؛ ص153

کوفه امشب التهاب محشر است

کوفه امشب کربلایی دیگر است

جبرئیل آوای غم سر داده است 

در فلک شوری دگر افتاده است

تیر غصه بر دل زارم نشست   

تیغ دشمن فرق مولایم شکست  

قلب مجنون سوی صحرا میرود

حیدر امشب سوی زهرا میرود 

                یا علی جان!

                                       امشب نمی آید صدای دلنشینت

                                                                                       سجاده ات رنگین شد از خون جبینت