جابر گويد: مردى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد:

من جوانى با نشاطم‏ و جهاد را دوست دارم ولى مادرى دارم كه نميخواهد بجهاد روم.

پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله باو فرمود:

“باز گرد و همراه مادرت باش، سوگند بآن كه مرا بحق بنبوت مبعوث فرموده كه انس گرفتن يك شب

او با تو از جهاد يك سالت در راه خدا بهتر است.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 238

امام باقر عليه السلام فرمود:

“همانا بنده ‏اى نسبت بپدر و مادر خويش در زمان حياتشان نيكوكار است، سپس آنها ميميرند و او بدهى آنها را نميپردازد

و براى آنها آمرزش نميخواهد، لذا خدا او را عاق و نافرمان مينويسد، و بنده ديگر در زمان حيات پدر و مادر خود عاق آنها

است و نسبت بآنها نيكى نميكند، ولى چون مردند بدهى آنها را ميپردازد و براى آنها آمرزش ميخواهد و خداى عز و جل او

را نيكوكار مى‏نويسد.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 238

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

“هر كه خواهد بى‏ نيازترين مردم باشد، بايد بآنچه در دست خداست اعتمادش

بيشتر از آنچه در دست ديگرانست بوده باشد.”

امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود:

“هر كه بآنچه خدا روزيش كند قانع باشد، بى ‏نيازترين مردم است.”

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى، ج‏3، ص: 209